زندگی مخفی من به عنوان یک BBS sysop 11 ساله

سی سال پیش هفته گذشته – در 25 نوامبر 1992 – BBS من برای اولین بار آنلاین شد. من فقط 11 سال داشتم و با لپ تاپ Tandy 1800HD پدرم و یک مودم 2400 baud کار می کردم. Cave BBS به زودی به یک سیستم شلوغ 24 ساعته با بیش از 1000 کاربر تبدیل شد. پس از یک وقفه هفت ساله بین سال های 1998 و 2005، از آن زمان دوباره آن را اجرا کردم. در اینجا داستان چگونگی شروع و چالش هایی است که در این راه با آن مواجه شدم.

وارد مودم شوید

در ژانویه 1992، پدرم دروازه ای به دنیای موازی به خانه آورد: یک جعبه پلکسی مشکی کوچک با برچسب “ZOOM” که به پورت سریال رایانه شخصی متصل بود. این مودم قدرت اتصال به رایانه های دیگر و به اشتراک گذاری داده ها را از طریق شبکه تلفن شماره گیری می داد.

در حالی که خدمات آنلاین تجاری مانند CompuServe و Prodigy در آن زمان وجود داشت، بسیاری از علاقه‌مندان خدمات آنلاین کوچک خود را به نام سیستم‌های تابلوی اعلانات یا به اختصار BBS استفاده می‌کردند. اینترنت وجود داشت، اما هنوز به طور گسترده در خارج از محافل دانشگاهی شناخته نشده بود.

در حالی که اینترنت یک شبکه عظیم متصل از سیستم‌ها با میلیاردها کاربر است، اکثر BBS‌ها گروه‌های کوچک سرگرمی با یک خط تلفن بودند و تنها یک نفر می‌توانست در آن واحد تماس بگیرد و از آن استفاده کند. اگرچه شبکه‌های پیام BBS-to-BBS رایج بودند، اما هر سیستم همچنان فرهنگ جزیره‌ای خود را با یک دیکتاتور حلبی (اپراتور سیستم – یا به اختصار «sysop») احساس می‌کرد که بر هر کسی که بازدید می‌کرد فرمانروایی می‌کرد.

مدت زیادی بعد از اینکه پدرم مودم را به خانه آورد، لیستی فتوکپی که شامل صدها شماره BBS از کد منطقه 919 ما در کارولینای شمالی بود را تحویل داد. در آن زمان، شرکت تلفن هزینه قابل توجهی برای تماس‌های از راه دور دریافت می‌کرد (که می‌توانست قسمت‌هایی از کد منطقه شما را نیز شامل شود)، بنابراین ما به BBS در منطقه خود پایبند هستیم. این امر BBSes را به یک پدیده عمدتاً محلی در سراسر ایالات متحده تبدیل کرد.

با مودم در دست، برادر بزرگترم – حدود پنج سال از من بزرگتر – اول از همه با BBS تماس گرفت (ما آن را “BBSing” نامیدیم). او فهرست شماره گیری Procomm Plus خود را با BBS های مورد علاقه محلی مانند The Octopus’s Garden، The Body Shop و Chalkboard پر کرد. هر سیستم طعم خاص خود را از sysop خود به دست می‌آورد، که آن را با گرافیک ANSI یا منوهای ویژه تزئین می‌کرد و همچنین به‌عنوان مدیر و مدیر مکالمات هیئت عمل می‌کرد.

من یک خاطره مشخص از اولین باری که متوجه شدم BBS چیست، دارم. یک روز در حالی که از بالای شانه برادرم نگاه می‌کردم، او بخش فایل یکی از آن BBS را به من نشان داد – فهرستی از فایل‌های موجود که می‌توانید در رایانه محلی خود دانلود کنید. صفحات بازی‌های اشتراک‌گذاری رایگان برای دانلود توسط پیمایش شده است. چشمانم گشاد شد و چیزی صدا زد.

“شما می توانید بازی ها را به صورت رایگان دانلود کنید؟” یادم می آید فکر می کردم. من متوجه یک فایل با عنوان “RAMPAGE.ZIP” شدم که صد کیلوبایت یا “100K” بود. فکر کردن داد و بیداد در NES که در آن زمان یکی از بازی های مورد علاقه من بود، از برادرم خواستم آن را دانلود کند. او نپذیرفت زیرا انتقال روی مودم 2400 BPS ما بیش از پنج دقیقه طول می‌کشید. دانلود هر فایلی در حدود یک مگابایت حدود یک ساعت طول می کشد.

زمان آنلاین در آن زمان بسیار ارزشمند بود. از آنجایی که اکثر BBSها فقط یک خط تلفن داشتند، نمی‌خواهید برای مدت طولانی خط تلفن را ببندید وگرنه ممکن است sysop شما را بوت کند. و خطر اضافی در آن وجود داشت. از آنجایی که ما از خط تلفن معمولی خانه خود برای اتصال استفاده می کردیم، احتمال اینکه مادرم آن را بگیرد و سعی کند شماره گیری کند – در نتیجه روند انتقال را خراب می کرد – بسیار زیاد بود. اما خطرات هرچه که بود، هیجان نمایش از راه دور توسط کامپیوتر در آن روز در من فرو رفت و هرگز آنجا را ترک نکرد.